Column: Een uitje naar de Orchideeën Hoeve

23 maart 2023

Marjan Spelbrink is schrijfster, onlangs is haar boek ‘Zeg me waarom? Nabestaanden over de impact van zelfdoding’ verschenen, en de dochter van één van de bewoners van Zorgvilla Zwolle. In haar vrije tijd schrijft ze columns over wat ze meemaakt tijdens haar bezoeken aan Zorgvilla Zwolle en over het leven van haar moeder daar. Een uniek kijkje in hoe het leven in een zorgvilla is.

Schrijfster Marjan Spelbrink

De deur wordt vrolijk geopend door de activiteitenbegeleidster. “Je moeder heeft gisteren zo genoten, ik heb haar nog niet eerder zo vrolijk gezien” zegt ze. “We waren een dagje met elkaar naar de Orchideeën Hoeve Vlindertuin in Luttelgeest. Ze heeft de hele dag gestraald”.

Wat een mooie binnenkomst. Wat leuk te horen dat het zo’n mooie dag was geweest.

Mam is nog boven op haar kamer. Ik wil de deur openen maar hij zit op slot. Ik klop. Nog een keer. En nog een keer. Eindelijk hoor ik wat gescharrel en dan gaat de deur langzaam open. Verrast kijkt ze me aan. Ze was alweer vergeten dat ik zou komen. “Och lieverd toch, ik zat in mijn stoel te slapen”. Ik neem haar in mijn armen en begeleid haar terug naar haar stoel.

“Ben je zo moe mam?” vraag ik. Ze knikt.

“Ik hoorde net dat jullie gisteren zo’n prachtige dag hadden gehad in de Orchideeën Hoeve. Wat hebben jullie allemaal gezien en gedaan?”

“Ja, het was een hele mooie dag maar wel heel vermoeiend. Ik weet het eigenlijk niet meer. Ik had het moeten opschrijven dan had ik je kunnen vertellen wat ik allemaal gezien heb.” Ze kijkt slaperig voor zich uit. “Geeft niet mam. Kom maar even lekker bij en dan gaan we zo naar beneden om een kopje koffie te drinken”.

Even later gaan we met de lift naar beneden. In de huiskamer is het een drukte van belang. Een tiental kleine kinderen van het kinderdagverblijf in de buurt huppelt er rond. Ze komen pannenkoeken eten in de zorgvilla. Wat gezellig allemaal. Sommige bewoners vinden het prachtig. Anderen een beetje te druk.

Bewoners van de zorgvilla bij de Orchideeën Hoeve

Ik haal koffie en thee. Meneer K. en mevrouw M. komen bij ons zitten. En dan komen de verhalen over het uitje van de dag ervoor. Over schattige aapjes, flamingo’s, vlinders, kleine papagaaien die op je arm gingen zitten, de lunch met patat en de koffie met heerlijk gebak. Mam herkent, beaamt en weet zelf ook steeds meer te vertellen. Het is een echt een succes geweest. Een dag met een gouden randje.

Eén van de verzorgers komt even bij me zitten. Zij vertelt dat een bewoner een paar dagen daarvoor door de politie was teruggebracht. Hij had de agenten aangesproken; hij was beroofd en was opgesloten in een huis. Reden voor de agenten om een kijkje te nemen in Zorgvilla Zwolle; zij wisten niet van het bestaan af. Gelukkig kon alles worden uitgelegd. De jonge agenten kregen koffie aangeboden en hadden alle aandacht van een paar vrouwelijke bewoners. “Door zulke knappe mannen wil ik ook wel thuisgebracht worden” had één van hen gezegd. “Als ik vandaag wegloop, weet ik wie er dienst heeft”. Ze had geknipoogd en de anderen hadden gegiecheld.  Het is nooit saai in de zorgvilla.

Mam en ik zitten nog even met z’n tweeën. “Ik heb een probleem” zegt ze. “Ze willen dat we regelmatig met elkaar gaan zwemmen. Dat is goed voor de spieren. Maar ik moet er niet aan denken. Wat een gedoe. In een badpak, in zo’n zwembad. Ik doe elke dag oefeningen om mijn spieren soepel te houden. Ik draai mijn schouders en mijn nek, doe mijn benen om hoog, druk mijn neus tussen mijn knieën”. Ze doet het allemaal voor.

“Mam” zeg ik. “Je moet helemaal niets. Je bent 87 en als jij geen zin hebt om te zwemmen dan doe je dat niet”. “Dank je wel” zegt ze en ik zie haar even denken. “Ik ga voorstellen dat ik volgende week eerst eens mee ga om te kijken en dan kan ik het definitief beslissen”.

“Wat een goed en verstandig besluit” zeg ik en ik geef haar een knuffel.

Als ik haar 3 dagen later opbel weet ze niet meer dat ik geweest ben. Ze vertelt over het leuke dagje uit en de gezellige avond van gisteren. Met muziek en dansen. En ze maakt zich zorgen over het zwemmen. “Ga eerst maar eens mee om te kijken” zeg ik. “Dat is een goed idee” zegt ze.

Bewoners van de zorgvilla bij de orchideeënhoeve