In het gezellige centrum van Zwolle nabij de historische binnenstad, ligt Residentie Terborch. Voorheen bekend als Zorgvilla Zwolle. Hier vinden senioren met een zorgvraag, waaronder geheugenproblematiek, een liefdevolle plek om te wonen. Residentie Terborch is een warme, kleinschalige residentie. Er zijn 20 woonstudio’s, een gezellige gezamenlijke woon- en eetkamer en een fijn terras met tuin. In de woonkamer ontmoeten we meneer Bor, bewoner van de residentie, en zijn dochter Jolanda. Zij vertellen ons over het leven in de residentie, samen met locatiemanager Marije Fakkert.

Mantelzorg

Meneer Bor woont sinds begin dit jaar bij Residentie Terborch. Daarvoor woonde hij nog thuis, waar zijn dochters mantelzorg verleende. Jolanda vertelt: “Mijn vader wilde heel lang niet verhuizen naar een verzorgingstehuis. Zes jaar lang hielpen wij hem met alles. Van zorgen dat hij een warme maaltijd at, tot samen wandelen. Hij houdt ontzettend van wandelen. Ik merkte dat hij dat steeds minder ging doen. Zijn benen werden smaller. Toen mijn dochter Amy bij Zorgvilla Zwolle ging werken, kwam hij bij haar kijken. Hij was direct enthousiast. ‘Hier ga ik wonen’, zei hij.”

Persoonlijke zorg

“Wanneer een bewoner bij ons komt wonen, verdiepen we ons in het levensverhaal en investeren we in de vertrouwensband,” zegt locatiemanager Marije. “Want om iemand te kunnen activeren, moet je diegene goed kennen. Is er sprake van geheugenproblematiek, dan is het verleden en het gevoelsleven erg belangrijk. Met name de eerste 25 á 30 jaar van iemands leven. Juist in die periode zijn indrukken vormend. Dit vertalen we naar individuele passende activiteiten. Voor meneer Bor is dit bijvoorbeeld wandelen met vrijwilligers. En hij houdt van tuinieren, dus heeft hij samen met de activiteitenbegeleidster een eigen moestuin gecreëerd waar hij zijn eigen tomaten teelt.”

Weer dochter van

Jolanda: “De overgang naar de zorgvilla was voor ons beide wennen. Inmiddels voelt mijn vader zich hier thuis. En ik ben nu niet meer de mantelzorger, maar gewoon weer de dochter van. Dat is fijn. Geen vaste dagen meer. Geen zorgen meer. Het zorgteam ziet de mens. Ze luisteren, denken mee en begrijpen zijn belevingswereld. Een tijdje terug twijfelde ik of mijn vader nog wel regelmatig doucht. Ze pakken dit dan gelijk op, op zijn tempo. Door te zeggen dat ze de douche alvast warm laten lopen voor hem. Dat hoeft niet, de douche is direct op de juiste temperatuur, maar voor hem is dat iets heel herkenbaars van vroeger. Hierdoor zit douchen weer in zijn vaste ritme.”

Activeren

“Dat is precies het doel van onze zorgmethode,” vult Marije aan. “We proberen de bewoners te activeren. Want wanneer taken uit handen worden genomen die je zelf kunt uitvoeren, word je afhankelijk en uiteindelijk verlies je die bijbehorende vaardigheid. Dat doet wat met je zelfbeeld. Soms kan de manier van benaderen al een verschil maken, zoals in het voorbeeld dat Jolanda benoemd. Belangrijk is dat bewoners een fijne dag hebben en zelf de regie kunnen blijven voeren over hun eigen leven. Zo houden we samen met de bewoners het huishouden draaiend. Samen de was opvouwen, bijvoorbeeld. Of aardappels schillen voor het eten. Net wat iemand leuk vindt. Juist die huiselijkheid maakt dat bewoners zich hier snel thuis voelen.”